چندین مشکل رایج در نصب صحیح بلبرینگ های خطی
بلبرینگ ها باید قبل از نصب تمیز شوند. هنگام نصب، از ابزارهای مخصوص برای فشار مستقیم و یکنواخت بلبرینگ SKF استفاده کنید، با چکش دستی به آن ضربه نزنید، به خصوص برخورد مستقیم با یاتاقان خطی را ممنوع کنید. هنگامی که تناسب بین رشته یاتاقان و سوراخ نشیمنگاه شل است، سوراخ نشیمنگاه باید تعمیر شود یا یاتاقان باید تعویض شود و نباید از روش حفره کردن یا لایه گذاری مس روی سطح جفت گیری بلبرینگ استفاده کرد. هنگام جدا کردن یاتاقان از یک کشنده مناسب برای بیرون کشیدن بلبرینگ استفاده کنید و با اسکنه یا چکش دستی به یاتاقان ضربه نزنید.
دو نوع روان کننده وجود دارد که معمولاً در یاتاقان های نورد استفاده می شود: روغن روان کننده و گریس. هنگامی که سرعت محیطی شفت کمتر از 4-5 متر بر ثانیه است یا بخشی از ماشین که نمی تواند با روغن روانکاری روغن کاری شود، با گریس روغن کاری می شود. مزیت روغن کاری گریس این است که ساختار آب بندی آن ساده است، گریس به راحتی از بین نمی رود و تاثیر زیادی بر دما نمی گذارد و پس از یک بار اضافه کردن گریس می توان از آن برای مدت طولانی استفاده کرد.
در استفاده از گریس روانکاری باید به دو موضوع توجه کرد. یکی این است که با توجه به الزامات دفترچه راهنمای خودرو، یک مارک روغن روان کننده مناسب را انتخاب کنید. به عنوان مثال، استفاده از گریس مبتنی بر نانو برای یاتاقان های پمپ آب خودرو به دلیل مقاومت ضعیف در برابر آب مناسب نیست. مورد دوم اضافه کردن مقدار مناسب گریس به بلبرینگ خطی است. به طور کلی، توصیه می شود فقط 1/2-1/3 از حفره بلبرینگ را پر کنید. گریس بیش از حد نه تنها بی فایده است، بلکه مقاومت در حال کار بلبرینگ SKF را نیز افزایش می دهد و باعث گرم شدن آن و تولید گرما می شود. باید توجه ویژه ای به یاتاقان هاب های خودرو شود. باید از "روغن کاری توپی خالی" حمایت شود، یعنی فقط می توان مقدار مناسبی از گریس را روی یاتاقان ها اعمال کرد. در غیر این صورت، نه تنها اتلاف و اتلاف حرارت ضعیف، بلکه سرریز گرمای گریس نیز ممکن است بر عملکرد ترمز تاثیر بگذارد.
مزیت روغن کاری روغن روانکاری این است که مقاومت اصطکاکی کم است و می تواند گرما را از بین ببرد. این عمدتا برای یاتاقان با سرعت بالا و دمای محیط کار بالا استفاده می شود. درجه روغن روانکار باید با توجه به الزامات کتابچه راهنمای خودرو انتخاب شود و به موقع با توجه به چرخه تعمیر و نگهداری خودرو جایگزین شود. پس از آزاد شدن روغن قدیمی، مکانیزم باید تمیز شود و سپس روغن جدید اضافه شود. سوخت گیری باید به خط علامت گذاری مشخص شده اضافه شود، یا با پرکننده سوخت همسطح شود (بسته به ساختار خاص و نیاز خودرو)، دیگر نمی توان اضافه کرد.
نداشتن روغن کاری منظم مشکل ساز خواهد شد. در مورد تعمیر و نگهداری دستی، نمی توان متوجه شد که یک سیستم روانکاری خودکار می تواند برای دستیابی به بهترین اثر روانکاری ایجاد شود. گریس مورد نیاز، ابزار و تکنیک های روانکاری موثر به کاهش قابل توجه زمان خرابی کمک می کند. در حالی که میتوانید انواع آببندهای بلبرینگ را «رایگان» نصب کنید، 36 درصد از خرابیهای زودرس در بلبرینگهای SKF هنوز به دلیل تکنیک نادرست گریس و استفاده نادرست است. هر یاتاقان خطی که به درستی روغن کاری نشده باشد، در زندگی عادی یک شکست اجتناب ناپذیر است. یاتاقان های ماشین آلات و تجهیزات اغلب سخت ترین بخش کار هستند.
بلبرینگ ها اجزای دقیق هستند، بلبرینگ های خطی و آلودگی گریس کار نمی کنند. علاوه بر این، در میان تمام بلبرینگهای SKF که برای استفاده بدون تعمیر و نگهداری با گریس آببندی شدهاند، حداقل 14 درصد از آلودگی تنها بهطور قابلتوجهی ناشی از استفاده از یاتاقانها در درصد کمی از خرابیهای اولیه همه یاتاقانها است. بلبرینگ دارای قابلیت های ساخت و طراحی عالی است و می تواند راه حل های آب بندی مختلفی را برای شرایط کاری سخت ارائه دهد.
تمیزی برای یاتاقان های غلتشی بسیار مهم است. زبری سطح سطوح نورد حلقه های یاتاقان و عناصر نورد معمولاً 1/10 میکرومتر است و چنین سطوح صافی نسبت به آسیب ناشی از آلودگی بسیار حساس هستند. لایه روان کننده بین سطوح دوار معمولاً 0.2 تا 1 میکرومتر است. ناخالصی های نوع ذرات بزرگتر از اندازه ذرات روان کننده توسط عناصر نورد بیش از حد نورد می شوند و فشار موضعی در فولاد بلبرینگ ایجاد می کنند که در نهایت منجر به خستگی دائمی مواد می شود. علاوه بر این، ذرات گرد و غبار موجود در محیط خارجی، تا اندازه 10 میکرومتر نیز می توانند به بلبرینگ های SKF آسیب وارد کنند. بنابراین، یک محیط تمیز و عاری از گرد و غبار برای نگهداری و نصب بلبرینگ های خطی ضروری است.