اصل کار و طراحی ساختار بلبرینگ یک طرفه

یاتاقان یک طرفه به بلبرینگی اطلاق می شود که می تواند آزادانه در یک جهت بچرخد و در جهت دیگر قفل می شود. بلبرینگ های یک طرفه را کلاچ اوررانینگ نیز می گویند، اما با توجه به صنایع مختلف و عملکردهای مختلف نامگذاری می شوند. پوسته فلزی یاتاقان یک طرفه حاوی غلتک‌ها، غلتک‌های سوزنی یا توپ‌های زیادی است و شکل نشیمنگاه غلتشی (حفره) آن باعث می‌شود که فقط در یک جهت غلت بخورد و در جهت دیگر مقاومت زیادی ایجاد کند (به اصطلاح " یک طرفه").

اصل کار بلبرینگ یک طرفه:

اصل کلی بلبرینگ یک طرفه اصل بستن است. سطح کاری که در آن از عناصر نورد برای بستن استفاده می شود شیب دار است. هنگامی که عناصر غلتشی در امتداد یاتاقان می چرخند، در سراشیبی قرار دارند و هنگامی که معکوس می شوند، سربالایی هستند. بلوک های نامنظم وجود دارد. فرم کلاچ یک طرفه نیز همان اصل کار است.

طراحی سازه باربر یک طرفه:

1. طراحی شیب و غلتک

کلاچ یک طرفه نوع شیب دار و غلتکی اساساً از یک حلقه بیرونی با قطر داخلی استوانه ای شکل، یک حلقه داخلی با شیب و مجموعه ای از غلتک ها که به ترتیب نیروی فنر را تحمل می کنند و همیشه در تماس نزدیک با داخلی و خارجی هستند تشکیل شده است. حلقه. این ترتیب اساساً فوری بودن سرعت بیش از حد را تضمین می کند و تا زمانی که چرخش یکی از مسیرها در جهت حرکت روی دیگری تأثیر می گذارد، قابلیت تحریک فوری را تضمین می کند.

2. طراحی گوه

این کلاچ اوررانینگ یک طرفه نوع گوه معمولاً از حلقه داخلی، حلقه بیرونی، گروه گوه، قفس گوه، فنر و یاتاقان قدرتمند تشکیل شده است. گوه ها با قرار دادن بین حلقه های داخلی و خارجی نیرو را از یک مسیر به مسیر دیگر منتقل می کنند. گوه دارای دو قطر مورب است (یعنی فاصله یک گوشه گوه تا مورب دیگر) که یکی از آنها بزرگتر از دیگری است. گوه زدن زمانی اتفاق می‌افتد که حلقه‌های داخلی و خارجی نسبت به یکدیگر می‌چرخند و گوه را مجبور می‌کند تا موقعیت عمودی بیشتری در سطح مقطع بزرگ‌تری داشته باشد.

3. عملکرد گوه زاویه خود قفل عمدتاً به زاویه گوه و خود قفل گوه بین حلقه های داخلی و خارجی بستگی دارد.

مفهوم اصلی کلاچ یک طرفه گوه ای مستلزم آن است که ضریب اصطکاک گوه به گشتاور ناگهانی ایجاد شده توسط حلقه داخلی در جهت حرکت مرتبط باشد و این مقدار اصطکاک باید بیشتر از مماس زاویه قفل خودکار باشد. . اگر شرایط ایمن نباشد، گوه زدن رخ نخواهد داد.

زاویه قفل خودکار توسط ساختار گوه تعیین می شود و نقاط روی حلقه های داخلی و خارجی به ترتیب با گوه متصل می شوند. گوه با زاویه قفل اولیه بسیار کم طراحی شده است تا از درگیری مطلق از ابتدا اطمینان حاصل شود. با افزایش گشتاور، نیروی شعاعی بر روی گوه وارد می‌شود که مسیر گوه را منحرف می‌کند و باعث می‌شود گوه به موقعیت جدیدی بپیچد. گوه‌ها اغلب به گونه‌ای طراحی می‌شوند که زاویه خود قفل شدن فزاینده‌ای داشته باشند، زیرا از موقعیت فوق‌العاده به حداکثر موقعیت تحمل بار می‌رود. یک زاویه نسبتاً بزرگ خود قفل می‌تواند نیروی شعاعی ایجاد شده توسط گوه را کاهش دهد، بنابراین تا زمانی که الزامات ازدیاد طول و سختی برینل برآورده می‌شود، اجازه می‌دهد تا گشتاور زیادی منتقل شود.