Tek yönlü yatağın çalışma prensibi ve yapı tasarımı

Tek yönlü yatak, bir yönde serbestçe dönebilen ve diğer yönde kilitli olan bir yatağı ifade eder. Tek yönlü rulmanlar tek yönlü kavramalar olarak da adlandırılır, ancak farklı endüstrilere ve farklı işlevlere göre adlandırılırlar. Tek yönlü yatağın metal kabuğu çok sayıda makara, iğneli makara veya top içerir ve yuvarlanma yatağının (boşluk) şekli, onu yalnızca bir yönde yuvarlar ve diğer yönde büyük direnç üretir ( sözde " Tek Yön").

Tek yönlü yatağın çalışma prensibi:

Genel tek yönlü yatakların prensibi sıkıştırma prensibidir. Yuvarlanma elemanlarının kenetleme için kullanıldığı çalışma yüzeyi eğimlidir. Yuvarlanma elemanları yatak boyunca döndüklerinde yokuş aşağı, tersine çevrildiklerinde ise yokuş yukarıdırlar. Düzensiz bloklar var. Tek yönlü kavramanın şekli de aynı çalışma prensibidir.

Tek yönlü yatak yapısı tasarımı:

1. Eğim ve silindir tasarımı

Eğimli ve makaralı tip tek yönlü debriyaj, temel olarak silindirik bir iç çapa sahip bir dış halka, eğimli bir iç halka ve sırasıyla yay kuvvetini taşıyan ve her zaman iç ve dış ile yakın temas halinde olan bir makara setinden oluşur. yüzükler. Bu düzenleme, esasen aşırı çalışma hızının aciliyetini sağlar ve kanallardan birinin kendi hareket yönündeki dönüşü diğerini etkilediği sürece anında çalıştırma kabiliyetini garanti eder.

2. Kama tasarımı

Bu kama tipi tek yönlü tek yönlü debriyaj genellikle iç halka, dış halka, kama grubu, kama kafes, güçlü yay ve yataktan oluşur. Takozlar, iç ve dış halkalar arasında sıkışarak kuvveti bir kanaldan diğerine iletir. Takozun biri diğerinden daha büyük olan iki köşegen çapı vardır (yani kamanın bir köşesinden diğer köşegene olan mesafe). Kama, iç ve dış halkalar birbirine göre döndüğünde meydana gelir ve kamayı daha büyük bir enine kesit üzerinde daha büyük bir dikey konuma sahip olmaya zorlar.

3. Kendiliğinden kilitlenen açılı kama işlevi esas olarak kamanın iç ve dış halkalar arasındaki kamaya ve kendiliğinden kilitlenen açısına bağlıdır.

Kamalı tek yönlü debriyajın temel konsepti, kamanın sürtünme katsayısının iç halka tarafından sürüş yönünde üretilen ani torkla ilişkili olmasını ve bu sürtünme değerinin kendinden kilitleme açısının tanjantından daha büyük olmasını gerektirir. . Koşullar güvenli değilse, kama oluşmaz.

Kendiliğinden kilitlenme açısı takozun yapısı tarafından belirlenir ve sırasıyla iç ve dış halkalardaki noktalar takozla birleştirilir. Kama, başlangıçtan itibaren mutlak kavramayı sağlamak için çok düşük bir ilk kendinden kilitleme açısıyla tasarlanmıştır. Tork arttıkça kamaya, kamanın yuvarlanma yolunu saptıran ve kamanın yeni bir konuma yuvarlanmasına neden olan radyal bir kuvvet uygulanır. Takozlar, genellikle, geçersiz kılma konumundan maksimum yük taşıma konumuna geçerken giderek artan bir kendi kendine kilitlenme açısına sahip olacak şekilde tasarlanır. Nispeten büyük bir kendi kendine kilitlenme açısı kama tarafından üretilen radyal kuvveti azaltabilir, böylece uzama ve Brinell sertlik limit gereksinimleri karşılandığı sürece büyük bir torkun iletilmesine izin verir.